Publikacje
Nasz Dziennik - Dr Krzysztof Kawęcki: W sieci nowego porządku
Europejska Sieć na rzecz Zrównoważonego Rozwoju, nieformalna struktura zrzeszająca urzędników administracji publicznej i ekspertów, ogłosiła od 30 maja do 5 czerwca 2017 roku Europejski Tydzień Zrównoważonego Rozwoju. W krajach Unii Europejskiej miały zostać w tym czasie przeprowadzone różne działania, projekty, wydarzenia promujące ideę zrównoważonego rozwoju. Europejska sieć chce wspierać inicjatywy propagujące Cele Zrównoważonego Rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych.
5 czerwca Ministerstwo Rozwoju zorganizowało konferencję pt. „Agenda 2030 na rzecz zrównoważonego rozwoju – cele dla świata, wyzwanie dla kraju, odpowiedzialność dla wszystkich”. Podczas konferencji Ministerstwo Rozwoju oraz 51 podmiotów świata biznesu zadeklarowało współpracę na rzecz wdrażania w Polsce celów zrównoważonego rozwoju przyjętych w Rezolucji ONZ w 2015 roku. Sygnatariuszami „Partnerstwa na rzecz realizacji celów zrównoważonego rozwoju” zostały m.in. PKN Orlen S.A., Polskie Sieci Elektroenergetyczne S.A., Grupa Lotos S.A., Bank Ochrony Środowiska S.A., Polskie Koleje Państwowe S.A., Grupa Azoty S.A., Miejskie Zakłady Autobusowe Sp. z o.o.
Określenie „zrównoważony rozwój” jest pojęciem dość szerokim, dającym różne możliwości interpretacyjne. Najczęściej przedstawiany jest w trzech ujęciach: jako idea społeczno-filozoficzna zakładająca potrzebę zmian w systemie wartości człowieka; nowoczesny kierunek rozwoju gospodarczego, a nawet dyscyplina naukowa. W tym ostatnim przypadku chodzi o podniesienie rangi tej ideologii jako rzekomej nauki i oddziaływanie na opiniotwórcze kręgi społeczne.
Cel: przekształcić świat
Kwestie gospodarcze, odnoszące się np. do rolnictwa, ochrony środowiska naturalnego, walki z ubóstwem, wykluczeniem społecznym – to są jedynie hasła, które służyć mają zasadniczemu celowi, jakim jest globalna kontrola nad gospodarką, kulturą i przede wszystkim przeobrażenie świadomości ludzi zgodnie z lewicowo-liberalnymi teoriami kreowanymi przez wpływowe kręgi międzynarodowej finansjery i polityki. Pojęcie „zrównoważony rozwój ziemi” pojawiło się po raz pierwszy w raporcie – manifeście Klubu Rzymskiego w 1972 roku „Granice wzrostu”. W następnych latach idea „zrównoważonego rozwoju” stała się przedmiotem przeróżnych konferencji międzynarodowych, najczęściej organizowanych pod auspicjami ONZ.
25 września 2015 roku podczas szczytu ONZ w Nowym Jorku przyjęty został dokument „Przekształcamy nasz świat: Agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030”. W posiedzeniu na forum ONZ wzięło udział ponad 100 głów państw i szefów rządów. Polskę reprezentował prezydent Andrzej Duda.
Przyjęty przez ONZ dokument zawiera 17 celów głównych i 169 powiązanych z nimi zadań, które mają znaleźć swoje przełożenie w działaniach krajowych i na poziomie regionalnym (samorządowym). W preambule wyrażona została deklaracja, że „Agenda 2030” „jest planem działań na rzecz ludzi, naszej planety i dobrobytu”, wzmocnienia powszechnego pokoju i eliminacji ubóstwa. Podkreślono, że cele zrównoważonego rozwoju są współzależne i niepodzielne, tak aby zapewniły równowagę pomiędzy trzema aspektami rozwoju: gospodarczym, społecznym i środowiskowym. Podstawowe zadanie to przestrzeganie praw człowieka, które zostały sformułowane w rozumieniu ideologii liberalno-lewicowych, co znalazło odzwierciedlenie w preambule: „Założeniem Celów Zrównoważonego Rozwoju i powiązanych z nimi zadań jest przestrzeganie praw człowieka w odniesieniu do wszystkich ludzi oraz osiągnięcie »równości płci« (»achive gender equality«) i wzmocnienie pozycji wszystkich kobiet i dziewcząt”. Termin „równość płci” wskazuje na zasadę równości genderowej („płci kulturowej”), a co najmniej daje szerokie możliwości interpretacyjne wykraczające poza tzw. wyrównywanie szans między kobietami i mężczyznami. Znaczenie tego aspektu zostało podkreślone poprzez zadanie 5 celu „Agendy 2030”: „Osiągnąć równość płci oraz wzmocnić pozycję kobiet i dziewcząt”. Szczegółowe zalecenia precyzują, że do roku 2030 powinien zostać zapewniony powszechny dostęp do świadczeń z „zakresu zdrowia seksualnego i prokreacyjnego” zgodnie z programem Międzynarodowej Konferencji na rzecz Ludności i Rozwoju w Kairze i deklaracji pekińskiej. Konferencja kairska zwołana przez ONZ odbyła się we wrześniu 1994 r., w ogłoszonym przez Ojca Świętego Jana Pawła II Roku Rodziny. Uczestniczyły w niej delegacje 182 krajów. Największe państwa pod pojęciami „zdrowie seksualne”, „prawa seksualne”, „zdrowie i prawa reprodukcyjne” usiłowały – bezskutecznie – przeforsować w dokumencie końcowym „prawo do aborcji”. Deklaracja pekińska to manifest feministyczny z IV Światowej Konferencji w sprawach kobiet z września 1995 roku, zorganizowanej przez ONZ w roku obchodów 50. rocznicy powstania tej organizacji.
W opracowaniu ONZ: „Przekształcamy nasz świat: Agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030”, pojawiły się zalecenia, aby kwestie „zdrowia prokreacyjnego”, w tym „planowanie rodziny” znalazły się w programach edukacyjnych i krajowych strategiach zrównoważonego rozwoju, a zasada „równości płci” została uwzględniona w ustawodawstwie.
GMO, gender i relatywizm
Architekci nowego globalnego ładu społeczno-gospodarczego uznają, że do zbudowania zrównoważonego rozwoju mogą przyczynić się wszystkie kultury i cywilizacje zgodnie z przyjętą zasadą „różnorodności przyrodniczej i kulturowej świata”. W duchu klasycznych programów wielokulturowości w „Agendzie 2030” znalazła się deklaracja: „Zobowiązujemy się promować międzykulturowe zrozumienie, tolerancję, wzajemny szacunek i etykę globalnego obywatelstwa oraz współodpowiedzialność”. Dostrzeżony został „pozytywny wkład migrantów” w realizację tego globalistycznego modelu społecznego.
Cel nr 2: „wyeliminować głód, osiągnąć bezpieczeństwo żywnościowe i lepsze odżywianie oraz promować zrównoważone rolnictwo” – brzmi, jak i pozostałe cele – ogólnikowo. Uszczegółowione zapisy pokazują, że „eliminacja głodu” ma nastąpić poprzez produkcję żywności zmodyfikowanej genetycznie. „Do 2020 roku zapewnić różnorodność genetyczną nasion, roślin uprawnych, zwierząt hodowlanych, udomowionych oraz powiązanych z nimi dzikich gatunków, w tym poprzez skuteczne zarządzanie i różnorodne banki nasion i roślin na poziomie krajowym, regionalnym i międzynarodowym, jak również promować uczciwy i sprawiedliwy podział oraz dostęp do korzyści płynących z wykorzystania zasobów genetycznych oraz związanej z nimi tradycyjnej wiedzy, zgodnie z ustaleniami na szczeblu międzynarodowym”.
Integralną częścią realizowanego przez Ministerstwo Rozwoju „Partnerstwa na rzecz realizacji celów zrównoważonego rozwoju” jest przyjęcie programu „Biznes i prawa człowieka”, który ma na celu wprowadzenie Wytycznych ONZ do spraw biznesu i praw człowieka w Polsce. Mają one mieć praktyczne zastosowanie w programach etycznych, firmach i instytucjach. Według dokumentu ONZ, w kodeksach etycznych przedsiębiorstw dotyczących poszanowania praw człowieka powinny zostać wskazane skuteczne sposoby podejmowania takich kwestii jak gender „z zachowaniem szczególnej wrażliwości”, a także odnoszących się do „przedstawicieli rdzennej ludności, kobiet, członków mniejszości narodowych lub etnicznych, mniejszości religijnych lub językowych, dzieci, osób z niepełnosprawnością, pracowników migracyjnych i ich rodzin”.
Źródła w New Age
Wśród pierwszych podmiotów, które przyjęły kodeksy etyczne oparte na zasadach ONZ, są m.in.: Konfederacja Lewiatan, Skanska, PKP Energetyka, Business Centre Club. Ten ostatni podmiot realizuje program „Równouprawnienie płci jako element postrzegania zasad etycznych”. Patronat honorowy nad programem „Biznes i prawa człowieka” objęły: Komisja Europejska, Rzecznik Praw Obywatelskich, Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Narodowy Bank Polski.
Pod hasłem „zrównoważonego rozwoju” kryje się dążenie wpływowych kręgów międzynarodowych do ograniczenia kompetencji państw narodowych. Jest to forma rewolucji globalistycznej, która zmierza do stworzenia nowego człowieka, wolnego od „przesądów”, więzów religijnych i narodowych. Rewolucja ta ma swoje źródła w ideologii New Age, która posługuje się hasłami zjednoczenia, pokoju, braterstwa, ekumenią kultur, zwaną inkulturacją, ekumenią religii, „ekumenią płci” i „ekumenią całego stworzenia, czyli ekumenią zbratania ludzkości z przyrodą”. Cele współczesnego ruchu synarchicznego, zwanego globalizmem, to jedność polityczna (rząd światowy), jedność ustrojowa (demokracja liberalna), centralne sterowanie pieniądzem (Bank Światowy), jedność cywilizacyjna (pluralizm, tolerancjonizm, relatywizm), jedność religijna (brak tolerancji dla katolicyzmu wyznającego Boga osobowego), panteizm (boskość widziana w naturze i w człowieku), wreszcie monopole w dziedzinie wychowania, edukacji, zarzadzania gospodarką.
Proces nadzorowania i monitorowania przez organy ONZ programu „Przekształcamy nasz świat: Agenda na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030” został bardzo szczegółowo opisany w tym dokumencie. Co roku ma być sporządzany raport z postępów w jego realizacji.
Źródło: Nasz Dziennik.